Σε νομοθετική ρύθμιση της τιμολογήσεως των ενδο-ομιλικών συναλλαγών, αυτό που διεθνώς λέγεται transfer pricing προχωρά το ΥΠΑΝ προκειμένου να αντιμετωπίζει το φαινόμενο τα ίδια προιόντα να πωλούνται ακριβότερα στην Ελλάδα από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Αυτό συμβαίνει συνήθως διότι οι πολυεθνικοί όμιλοι έχουν θυγατρικές εταιρείες σε άλλες χώρες οι οποίες ρυθμίζουν την τιμολογιακή πολιτική των προϊόντων σύμφωνα με το επίπεδο, σύμφωνα με το ύψος της φορολογίας που επικρατεί στα εταιρικά κέρδη σε κάθε χώρα.
Δηλαδή σε μία χώρα όπου είναι χαμηλή η φορολογία συμφέρει να κερδίζεις πολλά, διότι το κέρδος κοστίζει φθηνά, να το πούμε έτσι. Γιατί το κόστος του κέρδους είναι η φορολόγησή του. Σε μία χώρα όπου η φορολογία είναι υψηλή, τότε το κόστος του κέρδους είναι υψηλό.
Άρα μία εταιρεία θα μπορούσε, και ορισμένες είμαι βέβαιος ότι το κάνουν, να υπερτιμολογεί τα προϊόντα στις χώρες χαμηλής φορολογίας κερδών και να περιορίζει τα κέρδη στις χώρες που έχουν υψηλή φορολογία.
Εκείνο το οποίο έχει συχνά ζητήσει τόσο ο ΟΟΣΑ, όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και παγκοσμίως να προχωρήσουν σε νομοθέτηση του transfer pricing έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται οι ενδο-ομιλικές συναλλαγές, όπως και οι συναλλαγές κάθε εταιρείας με κάθε τρίτη εταιρεία. Σε 16 χώρες από τις 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζεται η νομοθεσία. Η χώρα η δική μας είναι και μία από τις 11 που δεν το εφαρμόζει και οι υπόλοιπες είναι κυρίως οι νέες χώρες της ΕΕ.
Βασικές παράμετροι του νόμου που προωθεί το ΥΠΑΝ είναι : οι διασυνδεδεμένες εταιρείες, δηλαδή οι εταιρείες μητρική - θυγατρικές οφείλουν να συναλλάσσονται σαν ανεξάρτητες εταιρίες. Είτε δηλαδή εγώ σαν μητρική εταιρεία πουλάω στη θυγατρική μου στην Ελλάδα, είτε πουλάω σε έναν πελάτη τρίτον στην Ελλάδα, πρέπει να έχω την ίδια τιμολογιακή αντιμετώπιση, την ίδια πολιτική πωλήσεων.
Δημιουργείται λοιπόν με τον νόμο αυτόν η υποχρέωση των συνδεδεμένων επιχειρήσεων, να συναλλάσσονται μεταξύ τους σαν ανεξάρτητες επιχειρήσεις, δηλαδή να συναλλάσσονται σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού, εφαρμόζοντας την πολιτική των ίσων αποστάσεων.
Έτσι ώστε να διασφαλίζεται ότι αφενός μεν θα κερδίζουν από τις συναλλαγές τους ό,τι θα κέρδιζε και μία ανεξάρτητη εταιρία υπό παρόμοιες συνθήκες, αφετέρου η τιμή πώλησης των προϊόντων προς τον τελικό καταναλωτή, να ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες αγοράς.
Σε περίπτωση που καταγραφεί τιμή πώλησης ενός προϊόντος, διαφορετική από χώρα σε χώρα, τότε θεσμοθετεί την υποχρέωση της εταιρείας να αιτιολογήσει αυτήν την διαφορά, να την τεκμηριώσει, να πει που οφείλεται.
Αυτή η τεκμηρίωση συνίσταται στην κατάρτιση δύο φακέλων. Ο ένας είναι ο βασικός φάκελος τεκμηρίωσης, ο οποίος αφορά τις ενδο - ομιλικές συναλλαγές των Ελληνικών πολυεθνικών ομίλων και ο δεύτερος είναι ο Ελληνικός φάκελος τεκμηρίωσης, ο οποίος αφορά τις ενδο - ομιλικές συναλλαγές των Ελληνικών θυγατρικών οι οποίες λειτουργούν στην Ελλάδα ή των υποκαταστημάτων αλλοδαπών εταιρειών που λειτουργούν στην Ελλάδα.
Η υποχρέωση τεκμηρίωσης επιβάλλεται σε όλες τις συναλλαγές μεταξύ των συνδεδεμένων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Οι προδιαγραφές του τι θα περιέχει ο φάκελος, το περιεχόμενο αυτών των φακέλων, καθορίζεται επακριβώς από τον ΟΟΣΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν ανακαλύπτουμε δηλαδή εμείς τον τροχό, υπάρχει κάτι δεδομένο πάνω σε αυτό το οποίο βασιζόμαστε. Οι ενδο - ομιλικές συναλλαγές για τις οποίες υπάρχει η υποχρέωση τεκμηρίωσης, υποβάλλονται μέσα σε 4,5 μήνες από την λήξη της διαχειριστικής περιόδου στα οποία πραγματοποιήθηκαν.
Ενώ ο φάκελος ο οποίος συμπληρώνεται, πρέπει να είναι διαθέσιμος στο λογιστήριο της εταιρείας, στα πλαίσια οποιουδήποτε ελέγχου του Υπουργείου Ανάπτυξης ή του Υπουργείου Οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι μετά το κλείσιμο της χρήσεως, μέσα σε 4,5 μήνες υποχρεούται κάθε εταιρεία να ανακοινώνει τον όγκο των ενδο - ομιλικών συναλλαγών ανά είδος. Δηλαδή σε αυτό το προϊόν κάναμε τόσα εκατομμύρια τζίρους, στο τάδε είδος τόσα και λοιπά. Υπάρχει επίσης υποχρέωση ο φάκελος τεκμηρίωσης να επικαιροποιείται οιαδήποτε στιγμή διαφοροποιούνται κάποια στοιχεία, τα οποία αξιολογούν την τιμολογιακή πολιτική.
Δεν είναι δηλαδή μία φορά τον χρόνο και έμεινε εκεί, οτιδήποτε αλλάζει, πρέπει να ενημερώνεται ο φάκελος τεκμηρίωσης. Σε περίπτωση που έχουμε είτε μη εμφάνιση φακέλου, είτε μη κατάρτιση φακέλου, είτε εκπρόθεσμη κατάθεση φακέλου, είτε ανειλικρινή στοιχεία στον φάκελο, τότε το Υπουργείο Ανάπτυξης θα προχωρεί σε ένα πρόστιμο της τάξεως του 10% έναντι του τζίρου του συγκεκριμένου προϊόντος για το οποίο δεν υπήρξε ενημέρωση.
Παράλληλα όμως, καθιερώνονται και αυστηρές Διοικητικές, αλλά και φορολογικές κυρώσεις σε βάρος όποιων εταιρειών παραβαίνουν τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται. Δηλαδή το πόρισμα του ελέγχου ή και οποιαδήποτε ενέργεια του Υπουργείου Ανάπτυξης, κοινοποιείται και στο Υπουργείο Οικονομίας για τα περαιτέρω.
Ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας σημείωσε με έμφαση πως «είναι ένα αποτελεσματικό νομοθέτημα στην υπηρεσία του συμπολίτη μας, στην υπηρεσία των υγιών επιχειρήσεων, στην υπηρεσία της ανταγωνιστικότητας και του ανταγωνισμού στην αγορά, στην υπηρεσία της διαφάνειας και αυτό είναι που όλοι πασχίζουμε να καθιερώσουμε.
Είναι ένα δραστικό νομοθέτημα, είναι όμως ένα απαραίτητο νομοθέτημα, σε μία αγορά που θέλουμε να λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί. Έχουμε ευθύς εξ αρχής ότι μέλημά μας είναι η υγιής λειτουργία της αγοράς.
Μέλημά μας είναι η προστασία, η ενημέρωση, η θωράκιση του καταναλωτή, μέλημά μας είναι η διαφύλαξη της υγιούς επιχειρήσεως από κακούς ανταγωνιστές. Μέλημά μας είναι η υγιής λειτουργία της αγοράς με λίγα λόγια και δε θα σταματήσουμε πουθενά στην πορεία και την επίτευξη αυτών των στόχων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου